Een bizarre dag vandaag: eerst 'gewoon' naar kantoor, en daarna met een grote groep collega's naar Hoorn. We sluiten ons aan bij zeker 1.500 andere vrienden, kennissen en familieleden van Nadine. Na een indrukwekkend stille wandeling komen we aan bij de kerk aan het Grote Oost.
De dienst die volgt is warm, echt, intens, persoonlijk en heel speciaal. Een toespraak van haar vader, haar moeder, zus, opa en vriendinnen. Ook haar school InHolland doet mee, er wordt gezongen, gedanst, gehuild en herdacht. En bij een beeldschone a cappella versie van Yesterday kan bijna niemand zijn tranen bedwingen. En dat hoeft ook niet.
Nadine ligt in een zee van bloemen middenin de kerk op een baar: ik sta recht voor haar op het podium en realiseer me dat er op tien passen een dood iemand ligt. Onwerkelijk, maar ze wordt door veel liefde omringd hier in de Hoornse kerk.
Aan het einde krijg ik gelukkig nog snel even haar moeder Wanda te spreken. Het enige dat ik nog kan uitbrengen is dat het vandaag een heel vreselijke dag is, maar wel een hele mooie...
De dienst die volgt is warm, echt, intens, persoonlijk en heel speciaal. Een toespraak van haar vader, haar moeder, zus, opa en vriendinnen. Ook haar school InHolland doet mee, er wordt gezongen, gedanst, gehuild en herdacht. En bij een beeldschone a cappella versie van Yesterday kan bijna niemand zijn tranen bedwingen. En dat hoeft ook niet.
Nadine ligt in een zee van bloemen middenin de kerk op een baar: ik sta recht voor haar op het podium en realiseer me dat er op tien passen een dood iemand ligt. Onwerkelijk, maar ze wordt door veel liefde omringd hier in de Hoornse kerk.
Aan het einde krijg ik gelukkig nog snel even haar moeder Wanda te spreken. Het enige dat ik nog kan uitbrengen is dat het vandaag een heel vreselijke dag is, maar wel een hele mooie...
No comments:
Post a Comment