This is my song - 3

Een beetje een inkopper vandaag, maar o zo lekker .....

Ode aan Michael Jackson

Zwager Arjo bleef slapen, en hij was het die me vanmorgen meldde dat hij dood is. Michael Jackson, The King of Pop. Wacko Jacko, gek gemaakt door die idiote industrie, de bekendheid, de roem. Door zijn fans, door ons dus ook. Want fan, ja, dat ben ik zeker.
Meteen wist ik het: dit is zo'n dag waarvan je later nog kan vertellen wat je die dag deed. Where were you when Michael Jackson died?
Ik groeide op met Thriller, danste slow op klassefeestjes op zijn muziek. De eerste uitzending van de video van Thriller was bijna een film. Doodsbang zaten we op de bank in de kamer van mijn oudste zus. Een Evenement was het, in die jaren. We hadden nog maar twee of drie netten en tv keek je alleen als het regende. Verder speelde je buiten!
Ook de periode voor zijn grote pop-doorbraak leverde juweeltjes op met zijn broers in The Jackson Five, later The Jacksons. Michael wilde meer en ging solo. Talloze albums later is zijn neus weg, verkleurt hij steeds meer van zwart naar wit, lijkt al meer op Diana Ross en doet rare dingen met kinderen.
Als je dat allemaal terzijde schuift, blijft een grootheid over. Componeren, zingen, dansen: hij kon het allemaal. Geen andere artiest verenigde al die talenten in één, en werd er zo beroemd mee.
Zelfs op zijn latere albums staat zo af en toe nog een prachtig nummer. Neem eens de tijd om ook naar zo een plaat te luisteren. Achter het gehijg gaat ook kwaliteit schuil.
Nu lijkt het erop dat hij aan een overdosis pijnstillers is gestorven. Als mens een raar wezen, als artiest een moeiteloze toevoeging aan het rijtje Dode Groten. Wat mij betreft past Michael Jackson in de rij John Lennon, Marvin Gay, Jim Morrisson en uiteraard Elvis. Only The Good Die Young. Of zouden ze toch allemaal op een eiland zitten, ver weg van ons. Met de royalties van al die successen als zakgeld. Het moge ze gegund zijn. Adios Michael!

H.C. Spire 25 jaar!

Ik zou er boeken over vol kunnen schrijven, die eerste paar jaar bij Spire. Het was vreselijk gezellig, en heel bijzonder om mee te maken. Gisteren, vandaag en morgen viert de club haar 25-jarig bestaan. Deenie, Sander en ik togen erheen en hadden en leuke avond. Heel veel onbekende gezichten, maar zeker ook een hoop oude bekenden. Ik hoop dat Spire nog heel veel jaren blijft bestaan, en om een kleine bijdrage te doen gaan wij (het oude Heren 2) een benefietwedstrijd organiseren. In feite een reden voor ons om weer eens bij elkaar te komen en te kijken of 'kratjes tot het plafond' nog steeds mogelijk is :-), maar we willen ook echt wat voor de hockeyclub betekenen. Dus: we gaan op zoek naar een mooi plan om dat te bereiken. Nu eerst de foto's van gisteren...

En eindelijk eentje van Marius

Weer een foto van Emma

Dag Bobby

Het was een apart, vreemd maar indrukwekkend stukje televisie op AT5. Bobby Haarms is niet meer. Woonde bij Ajax, was Ajax. "Als zijn bloed zou worden afgenomen, zou het rood/wit zijn, beweerde iemand.

Kees Prins zong hem toe in wat zo'n beetje het tweede Ajax clublied is geworden, ook al was het ooit bedoeld als persiflage op de gekke voetbalwereld. Tekst is van Prins, en het werd ooit als eerste uitgezonden bij Jiskefet:

Dit is mijn club, mijn ideaal
dit is de mooiste club van allemaal
hier ligt mijn hart
mijn vreugde, mijn verdriet
het kan dooien, het kan vriezen
we kunnen winnen of verliezen
maar een betere club als deze is er niet

Hij was een brombeer. De Goede Beul. Vandaag kreeg hij een passend afscheid op De Toekomst. Met een kist in rood en wit werd Bob toegesproken door Jan en alleman. Louis was er, de broertjes de Boer, Jonk, Kluivert, Don Leo, Jan Mulder en Bergkamp. Jari Litmanen was zichtbaar geëmotioneerd en Danny Blind mocht de nieuwe Bob Haarms Tribune onthullen.

De voormalig speler, trainer, hersteltrainer, materiaalman en icoon van AFCA heeft het verdiend. De F-side zong hem toe, terwijl de lijkwagen langs het supportershome de Arena verliet. Voor de laatste keer: "Bobby Haarms, wie kent hem niet, Bobby Haarms, Bobby Haarms is een echte Ajacied!"

Een Meesterlijke Pianist

Was vanavond op uitnodiging van Yde @ Riaskoff op bezoek in het Concertgebouw. In de serie Meesterpianisten trad daar Aldo Ciccolini op. Heerlijk, wat kan die man spelen. Man? Bijna opa, of helemaal: hij is 84. OK, hij loopt niet meer als een kievit, maar spelen... wow!

Thanks, Yde, voor een heerlijk avondje Cultuur met een Grote C.

Vroooaaaaar

35.000 kilometer in een jaar.

Kluwer kilometers,
privé kilometers,
klote kilometers
en veel file kilometers.

Hoeveel deed u dit jaar in de staatskas via benzine accijnzen?