Thanks J.K. !

Amsterdam, woensdag 25 juli 2007, 22.43 uur. Ik heb HP 7 uit.

Het geweldige laatste deel bracht vanavond een einde aan de serie over Harry Potter. J.K. Rowling bracht echt plezier in lezen terug voor kinderen en ouderen gelijk. De hele wereld herkende, erkende het geweldige talent voor een mooi verhaal in J.K. Als waardig opvolgster van Roald Dahl zette ze een tot nu toe ongekende hype in gang, die bij elk verschijnen van een boek of een film weer volop tierde.

Hoewel bedoeld als kinderboek, zijn de dikke pillen over The Boy Who Lived ook voor volwassenen interessant en bieden ze een soort van ontsnapping uit de boze Werkelijkheid aan het eind van de 20ste, begin 21ste eeuw, die helaas meer lijkt op de gruwelijke 'battles' in deze boeken, dan op een wereld waarin we allemaal graag zouden leven. Iets met meer rechtvaardigheid, vrede en geluk. Weltschmerz, be gone!

Mijn zusje D. (onze eigen, dierbare Hermione) zette mij op het spoor van Potter en nu, tien jaar later, sla ik met een tevreden gevoel boek zeven dicht. Altijd jammer als het over is, maar we weten: all good things must end. Of in mijn familie: partir c'est arriver un peu .... blimey, zou Ron zegen :-)

Ik zal de spanning van de komst van een nieuw deel missen, al komen er nu nog twee films. Maar de echte Harry-nerd (proud to be one of them!) stelt nog liever zijn eigen Harry samen in zijn hoofd, dan het voorgeschoteld te krijgen op filmdoek. En dat ondanks de hoge kwaliteit en de geweldige verfilming van zaken als Quidditch.

Ondertussen vraag ik me af wat jij in The Mirror of Erised zou zien, zou je de gelegenheid krijgen er even in te gluren. En wat zouden alle Engelsen, bedreigd door overstroming, graag Harry Potter aan hun zijde hebben in de strijd tegen het water! Met een klein beetje pijn in het hart neem ik afscheid van Harry.

Thanks J.K.: it's been a great ride!