Thursday, April 23, 2009

This is my song - 0

Music was my first love, and it will be my last. Beetje corny misschien, ja, dit nummer van John Miles. Maar: waar. Muziek heeft elf jaren van mijn professionele leven bepaald, en is al negenendertig jaar een rode draad in mijn persoonlijk leven. Een upper, een downer, een herinnering of een inspirator. Muziek is altijd bij me. Ik hoor het in mijn hoofd, op de radio, op mijn iPod of via de computer.

Cassettespeler, transistorradio, Sony Walkman, Discman en de laatste jaren een iPod. 20 Gig, meer dan 400 cd's en duizenden nummers met een soort van muzikale Red Bull. Muziek stelt me gerust, maakt me rustig, blij of verdrietig. Draagt me in moeilijke tijden en versterkt de toppen. Het hoort bij me zoals mijn familie bij me hoort: niet hinderlijk aanwezig, maar ... bepalend.

Laat me een paar seconden horen van een nummer en ik zeg je van wie het is, hoe het heet. Als het meezit weet ik ook wanneer het uitkwam. Het grappige is dat mijn liefde voor muziek niet aan een stijl of periode gebonden is. Van jazz naar pop, van klassiek naar country, van bluegrass naar house... overal vind ik wel iets van mijn gading in.

Met een prettige buzz van Huerta del Rey (huisrosé) krijg ik een idee voor nog een staketsel waaraan ik mijn blogs kan ophangen: muziek. Van nu af aan zal ik met u delen aan welk nummer ik die dag denk, om zo een kijkje te bieden in mijn gemoedstoestand. This is my song zal je meenemen naar lang terug of kort geleden. Maar altijd is de basis mijn liefde voor muziek, en hoe ik stemmingen kan duiden door ze te hangen aan een nummer of compositie.

Gaandeweg heb ik ontdekt dat mijn brein werkt met - zoals ik ze noem - ankers die horen bij een persoon, gebeurtenis, periode of een gevoel. Mijn geheugen wordt stevig getriggerd als ik een bepaald liedje hoor. Als ik acteur zou zijn, zou dat de methode zijn om gevoelens op te roepen. Gewoon door een liedje in mijn hoofd af te spelen. Helaas kan ik het niet registreren of reproduceren zoals mijn vader dat kan, maar nazingen of fluiten lukt nog net :-)

Om u niet al te zeer bloot te stellen aan mijn beperkte zangtalent, zal ik trachten de uitleg, duiding, verklaring - noem het hoe je wilt - bij This is my song in geschrift (over bepalende zaken gesproken...) aan u toe te vertrouwen. En wie weet geniet of voelt u dan een beetje met Jonker mee.

No comments: