Il Mare: Castagneto

Woensdag 29 juni 2011

Een dagje naar het strand! De net voor vertrek gekochte luchtband gaat dus van pas komen in de Ligurische zee. Ik kies voor een dorpje genaamd Castagneto di Donoratico, ongeveer 50 kilometer onder Livorno. De rit erheen is prachtig langs de kust: azuurblauwe zee en de zon schijnt fel. Het zandstrand kent nog veel lege stoelen zo aan het begin van de seizoen. Voor ik ga bakken laat ik de kok het werk doen. Frittate Polenta, prosciuto con melone en insalate caprese.
Om de harde Italodisco te vermijden loop ik tweehonderd meter weg van de drukte en vlei me neer onder een gehuurde parasol. Loungemuziek en een mooie kans om de ergste witheid van de benen te bakken ;-) …. Ben nu nog erg biancho! Ik geniet en Il Mare is schitterend.
Naast me ligt een mooie regazza, met iets te veel tattoos helaas. Iedereen heeft ze hier, veel meer dan in Nederland.
Mijn geluk is compleet als Helena, een Chinese masseuse me een uur kneedt en masseert, zo op de strandstoel! Viel bijna in slaap zo lekker. De maximale relaxedheidsstand is bereikt en ik denk terug aan Bali. De daar aangeschafte slippers begeven het overigens snel daarna helaas, maar voor 5 euro hebben ze nog lang dienst gedaan hahaha.
Voor mijn neus spelen twee bejaarden een spelletje tennis met van die houten bats. Het doet me voor dat dit spel een vergelijking met het huwelijk is. Naarmate de een meer fouten maakt, moet de ander meer corrigeren. En uiteindelijk pak je de bal weer op en ga je samen verder. Aan het grote aantal keren dat ze overslaan te zien, heeft dit stel al een hele tijd een heel gelukkig huwelijk ;-)
Even na zessen vertrek ik en rij naar Livorno terug. Ben in ieder geval minder wit dan toen ik aankwam. Even nadenken waar we morgen heengaan!